28 Ekim 2015 Çarşamba

The 10 Natural Laws of Successful Time and Life Management


·     Psikologlar intiharın en son kontrol etme çabası olduğunu keşfetmişler: ‘’Hayatımda kontrol edebildiğim en son hayatta kalıp kalamayacağımdır.’’
·     Yaptığın gündelik işlerin temelinde hep öz değerlerin olsun.
·     Sabah uyandığında nereye neden ve nasıl gideceğini bilmenin mutluluğunu tat.
·     Zaman yönetiminde temel sorun yalnızca işlerin daha etkili biçimde yapmanın üzerinde durulmasıdır. Kimse kendine, ‘’Neden bunu yapıyorum? Bunu gerçekten yapmalı mıyım? Bunu yapmayı istiyor muyum?’’ diye sormaz.
·     Kontrol edemediğimiz şeyler yüzünden sinirlenmemiz anlamsızdır.
·     Gereksinim yeterince büyükse, normalde kontrol edemeyeceğinize inandığınız her türlü olayı kontrol edebilirsiniz.
·     Plan yapmamak, başarısızlık planı yapmaktır.
·     Tamamen dolu bir otomobildeyseniz, çoğu insan gibi kendiniz direksiyona geçmek istersiniz. Neden? Çünkü kimse sizin kadar dikkatli kullanamaz J Fakat bir başkasının da en az sizin kadar iyi kullanabileceğini kabul eder ve bu işinizi ona havale ederseniz (delege etmek) stresiniz büyük ölçüde azalır.
·     Araştırmalara göre bir aile çocuğu ile haftada yaklaşık 7 dakika konuşuyormuş. Karı-koca ise 27 dakika.
·     Abraham MASLOW değerlerimiz ve her gün yaptıklarımız arasındaki bütünlüğe ‘’kendini gerçekleştirme’’ adını vermiş.
·     Hayattaki en önemli şeyler daha az önemli olanların insafına bırakılmamalıdır.
·     Bir hedef, var olan durumla planlı bir çatışmayı gösterir.
·     Hedef belirlerken daha nicel olmalı. Misal;’’Çocuklarıma daha şefkatli olacağım’’ değil de ‘’Oğlumla cumartesileri yarım saat top oynayacağım.’’ gibi.
·     Çok kolay ulaşılan hedefler, ulaşabileceğimizin çok ötesindekiler kadar yararsız ve gerçek dışıdır.
·     Başkalarının fikirleri bizi sık sık hedef belirlemekten ve değişmeye çalışmaktan alıkoyar.
·     Bir işi planlamaya ne kadar çok zaman ayırırsak, toplam olarak onu yapmaya o kadar az zaman gerekir.(Gettin  things done-İş yaptırma- Edwin Bliss)
·     Telefon bir araçtır. Ona araç gibi davranın. Telefonu iyi kullanın, onun sizi kullanmasına izin vermeyin.
·     Hayattaki en önemli şeyler yapılacaklar listesine hiç girmez.
·     Karakter; değerli bir kararı, o kararı vermenin heyecanı geçtikten sonra uygulayabilme yetisidir.
·     Bazı insanlar sırf onları hiç kimse sevmiyor diye düşündüklerinden intihar ederler.
·     Sevgiyi elde etme adına yapamayacağımız şey yoktur. Bunu elde etmek adına aslında ilgimizi çekmeyen gruplara katılırız. Çünkü bize aidiyet hissi verirler.
·     Bağımlılık: Kısa süreli yararlar ve uzun süreli yıkım getiren zorlayıcı davranışlar.
·     Hayallerimizi, gerçek değer ve hedeflerimizi terk ettiğimizde içimizde hep bir boşluk hissederiz.
·     Ekibiyle beraber çalışan lider anlayışının sihirli yanı şudur; Onlara emrettiğinizde, kendilerinden bir şey rica edilmiş gibi hissederler.
·     İnsanın kendine verdiği değer ile üretkenlik arasında ciddi bir ilişki vardır.
·     Liderlik beraberinde çok büyük bir sorumluluk daha getirir; başkalarını yükseltme, hayatlarında kendi başlarına başarabileceklerinden daha fazlasına ulaşmak üzere onları güçlendirme sorumluluğu.


19 Ekim 2015 Pazartesi

Kendini Önemli Hissetme Gereksinimi


        Bir yerde öksüz bebeklerin her gün beşiklerinden alınıp kucakta tutulmadıkları zaman gerçekten zayıf düştüklerini, hatta öldüklerini duymuştum. Sevmek ve sevilmek yalnızca bir arzu değildir. Onlar bizim belki de en önemli gereksinimlerimizdir.
Seveni ve sevileni olmadan tek başına kalma duygusunu yansıtan yalnızlık kadar kahredici bir dert yoktur.  Bazı insanlar sırf kimsenin onları sevmediğine inandıkları için intihar ederler. Duydukları yalnızlık duygusu ile destekleyici ilişkilerin yoksunluğu, her şeye son verme düşüncesinin verdiği korkudan daha dayanılmazdır.
Sevgiyi elde etmek için yapamayacağınız şey yoktur.  Bu uğurda aslında ilgimizi çekmeyen gruplara katılırız, çünkü bize bir ait olma duygusu verirler.  Aslında bizim iyiliğimize olmasa da bazı kişilerle ilişki kurar, hoşlanmadığımız davranışlara katlanır, bir eş ve arkadaş olarak inanılmaz ödünler veririz. Hep sevilme arzumuz yüzünden.

‘’Hey anne, baba! bana bakın!’’

Kendimizi ayrı eşsiz bir insan olarak algılamaya başladığımız ilk yıllarımızdan başlayarak, doğuştan gelen bir kendimizi önemli hissetme, başkalarının dikkatini üzerimize çekme gereksinimi duyarız. Büyüdükçe bu eşsiz olma duygusunu daha da çoğaltma peşine düşeriz. İnsanların bizi fark etmesi ve değer vermesi için bazıları önemli, bazıları itici olan bir sürü yolu deneriz. Ayrıca sevgilerimi kazanamasak bile hiç olmazsa saygılarını elde etmek isteriz.

Bazı insanlarda kendini önemli hissetme isteği o kadar güçlüdür ki, bu onları her türlü aşırı davranışa sürükler. Katillerin ve hırsızların eylemleri sıklıkla ve umutsuzca, ‘’Bana bakın! Bunu ben yaptım! ‘’ yakarışından başka bir şey değildir.
Bu tarz kişiler bazı olaylarında o kadar belirgin ipuçları bırakırlar ki, araştıranlar gerçekten onların bilinmek istedikleri sonucuna varırlar.  Böyle insanlar başkalarının ne yaptıklarını bilmelerini isterler. Çok daha zararsız biçimde sırf ismi Guiness Rekorlar kitabına girsin diye abuk sabuk şeyler yapan  insanların da durumu aynıdır.

‘’ Bana bakın! Bunu ben yaptım!’’

Çocuklar ise bu isteklerini daha açık ve dürüst şekilde dışa vururlar. Başarılı bir piyano resitali veya basketbol maçı sonrasında, çok iyi notlarla eve döndüklerinde ebeveyninin gözüne hevesle ve beklentiyle bakarlar.  Övgü alma gereksinimleri o kadar içtendir ki, biz yetişkinler bunu ona vermekten kendimizi alamayız.

Hepimizin kendimiz nemli hissetmeye gereksinimi vardır. Ve bu duygu yetişkinlerde de en az çocuklardaki kadar köklüdür. Fakat biz yetişkinler övgü arayışına bir takım engeller koymuş durumdayız. Kendini önemli hissetmek hiç olmazsa bunu açıkça ifade etmek onaylanmayan bir davranış biçimidir.

  ‘’Bana bakın! Başarılı oldum! Ben önemliyim…’’ 

diye haykırmak gelir. Ama bu tür davranış bencillik olarak algılanır. Dolayısıyla bu gereksinimi karşılamak için başkalarının yardımı gereken bir başarıyı tek başımıza üstlenmek gibi yollara sapıp, genellikle daha az içten, daha stresli yöntemleri deneriz.

(The 10 Natural Laws of Successful Time and Life Management-Hyrum W. Smith-Warner Books-1995)